jevinmikopaullen

tatlong taon pa lang ako.

Ako po ay si Kevin R. Martinez dalawangpung apat taon gulang ipinanganak noong Nobyembre 29 1986, sa bayan ng Libmanan Camarines Sur. Ako po ay bunso sa dalawang magkapatid. Sa dami nangyari sa buhay ko mula pagkabata yung iba hindi ko na matandaan. Ang naalala ko lng yung anim na taon gulng pa lng ko ay naglalaro kami ng ng habulan ng mga kababata ko, dahil maabutan na ko dali-dali ako umakyat ng pader 7 feet ang taas ng nasa taas na ko hinabol niya pa din ako sa taas. Ng nasa pinakadulo na ko bumaba na ko bigla at nahawakan ang paa ko, tapos nadulas ako bigla at nahulog sa ako tumama sa bakal ang aking ulo. Kaya meron ako poknat sa ulo, ang pakiramdam ko nun para lng ako binatukan sa ulo. Nagulat na lng ako ng sa sinabi ng kaibigan ko na may natulo na dugo ang akala ko ay pawis lngyun pala ay totoo sinasabi sakin.agad ako dinala sa ospital ng tiyo ko.at meron pa mas malala pa ang ngyari sakin ang hindi ko makalimutan katapusan nun ng santa Cruzan sa aming lugar magkakaroon ng sayawan. Sa araw na yun busy lahat ng kabataan sa pagkakabit ng bandiretas, at sa paghuhukay para paglagyan ng poste para sa bakodpaglalagyan kasi “PALAPA” ako yung naghuhukay at ang kaibiagan ko may hawak na “PIKO” habang naghuhukay ako akala niya tapos na ko bigla niya binuhat ang hawak niya tapos tumama sa ulo ko,napaduko ako bigla akala ko binatukan lng ako yung pala ang hawak niya na piko ang tamam saakin. Ang lakas na agos ng dugo ang tumulo sa mukha ko.aaaaaray. dali-dali ako tumakbo papunta samin para hugasan ang sugat at diniretso na ko sa ospital.para gamotin at tahini ang sugat ko. Pero masaya pa din kahit may ribbon sa ulo ko hello kitty nga tawag sakin ngg mga kaibigan ko, magdamag kami sa sayawan hanggang matapos ang program.

ako at ang kapatid ko.

Noong 1^st year ako sa SABANG NATIONAL HIGH SCHOOL sa probinsiya naming bago lng ko kc at ako’y kabadoat parang ninerbiyos di ko pa kasi kilala mga studyante dito. Ang boring pala sa paaralan na ito kaya tinapos ko muna ang taon dito, ako ay huminto muna sa pagaaral at pumunta sa bahay ng madrasta ko.

Pinasok niya ako sa pinagtatrabahuhan ng kanyang kapatid sa Max’s Bake Shop sa Taguig City.mahigit isang buwan lng ko sa pinapasukan ko. Nagsisisi nga ko kung bakit pa ako umalis, Kasi gusto ko makapag-aral. Kinausap ako ng tiyo ko na sa san Pablo na lng ako tumira at magaral. Nahihiya pa ako kasi hindi kami close ng mga pinsan ko. Kaya lang boring dito wala pa ako masyado kilalana niyaya ko mga pinsan ko na maglaro ng basketball agad nila ko sinamahan, halos lahat ng nakalaban ko ay bilib saakin. Agad nila ako nilapitan tinanong kung anu pangalan ko. Sinali nila sa liga at kami ay nag kampeon ako ang tinanghal na mvp at mythical five

ako at ang pinsan ko, mythical five ako dito.

. Tuwang-tuwa ako dahil sa lahat ng nalaruan ko ngayon lng na mvp, sayang di ako nakasama sa inter-barangay sa amin. Makalipas ang isang buwan enrollment na sa Dizon High agad ako pumunta para alamin ang kkung anu ang requirements ng transferring. Nakumpleto kuna ang lahat.

mga kaibigan ko.

Unang araw ng pasukan at ako ay nagpaenroll na, pagkatapos ko magpaenroll ng 2^nd year hinanap ko agad ang silid-aralan ng nahanap ko na kinabukasan na ko pumasok kasi nahihiya pa ako at wala pa akong uniform na gagamitin. Pumunta na ako sa palengke para bumili ng school supplies at uniform. Sobrang excited na akong pumasok. Second day ng pasukan, an gaga ko nagising. Hindi na kasi ako makapaghintay. Habang naghihintay ako sa labas ng room habang walang pang teacher, pakiramdam ko out-of-place ako dahil walang kumakausap sa akin. Makalipas ang ilang araw, nag-election kami ng classroom officers, at sa kabutihang palad, nanalo ako bilang secretary. Medyo nakakahiya kasi lalaki ako, pero mabuti na in kasi noon ako nagsimulang magkaroon ng mga kaibigan. Naging masaya ako kasama ang mga kaklase ko, kuya ang tawag nila sa akin kasi ako ang pinakamatanda sa klase. ang daming paligsahan noon 2^nd year. At kagi kami panalo at dito pasaway din ako pag minsan florate at laura, nagpunta kami sa bahay para ayusin ang gagamitin ng props para sa laban kinabukasan. Magtatapusan na noon ng pasukan napag-usapan namin na magkaroon ng swimming pumayag ang lahat. Nakakalungkot nga lang bumaba ako ng section 3-C na ako sa sususnod na pasukan.bakasyon na naman nasa bahay lang ako tumulong sa bakery ng tiyahin ko, at may sahod pa. enrollment at pasukan na panibagong makikilala sa section na ito, ngunit wala pa kami adviser dalawang buwan daw pala leave si maam Claveria. Hindi ko akalain na sa section na ito ako sasaya di nila ako pinabayaan at sama-sama ang lahat na magkaklase, tuwing tanghale kila Patrick kami nakain minsan nagaambagan pa na bibila\i ng lulutuin. Nakasalubong ko mga dati kung kaklase nun 2^nd year, ang sabi nila suplado na daw ako at hindi namamansin. Kasi naman kinalimutan na nila ako. Pag-sapit na agosto may oriemtation sa C.A.T Volunteer marami kami pumunta na 3-C. kinabukasan papasok kami naka tack-in at may name plate pa, hindi tumagal ang iba kung kaklase kasi hindi kaya at nahihiya. Lahat ng nakakasalubong kung mga studynte ay pinagtatawana kami kasi taga linis lng daw at taga tapon ng basura, nagkakamali sila ito ay community service. Kahit naulan ng kunti hahakutin pa din naming, marami nagsasabi saakin na guro ang sipag ko daw, at hanga sila sa kasipagan ko. Karamihan sa mga kasama ko at mga officers ako na daw ang susunod na magiging CORP ng batch naming. Pagsapit na enero tinuruan kami humawak ng rifle. Dahil mamimili nan g limang kulay para sa graduation ng 4^th year.dalawang kami nag-ensayo at todo ko pinagsikapan dahil matagal kuna pinapangarap na makadala ng bandila sa harap ng maraming tao. Kahit walang pasok nageensayo pa ako sa bahay. Huling linggo na pebrero inutusan ako ng pinuno naming na ihanay ang lahat na bulontaryo na C.A.T kinabahan ako kasi 1^st time ko lang mag-command sa kanila at dito na din sasabihin kung sinu ang mga limang kulay. Kabado ang lahat di ko inaasahan ang sinabi nagulat na lang ako kasi nakasama ako sa binanggit ni sir. Sabik na kami sa unang araw ng pag-eensayo, tuwing hapon kami nasa oval. Unang araw pa lang lambot na kami agad dahil sa patakda na ginagawa. Huling praktis na noon ng 4^th year na ginanap sa dlsp at sinama kaming limang kulay para alam naming kung san dadaan at papasok papunta sa entablado.ninerbiyos kaming lima at nagkamali pa sa pagakyat, nakatingin samin ang lahat na studyante grabe [awis ko.ang init kasi at walang bentilador. Tatlong araw bago sumapit ang abril 4, namahinga muna kami kasi pag-sapit ng graduation hirap at pagod daw ang mararanasan naming lahat. Ang aga naming pumunta sa paaralan para mag-ayos at dadalhin ang lahat na gagamitin sa dlsp. Sakay kami lahat sa kotse ni sir calanasan, dun na din kami nananghalian alas dos ng japon ang simula ng programa, kami ay nageensayo pa para mapag-handaan ang pag-pasok at paglabas, simula nan g programa una kami pumasok at dahan-dahan ang paglakad. Na makarating na kami sa taas ay ngawit na kaming lahat at garabe ang pawis na natulo sa siko ko. Natapos din inayos na ulit ang mga gamit upng dalhin na sa paaralan. Tinawag kami lahat upang kumaen sa silid aklatan dun kasi ginanap ang catering. Pagkatapos kumain nagpasalamat na kami sa lahat at magkikita–kita na lng sa abril 12 para sa summer training.

ang pinakamasayang nangyari saakin.

Sa mayo 8, 2010 natapos ang aming summer training at mayroon na kami ng designation. makalipas ng ilang linggo babalik na naman kami sa paaralan para sa brigada.wala na kami bakasyon binuhos na namin lahat sa brigaba. pag-sapit ng hunyo 7, ay enrollment na, ang saya ko dahil nagkita-kita na kami ng mga kasamahan ko sa C.A.T, at mga kakalase ko. pagsapit ng pasukan ay wala pa kami adviser, makaraang ilang linggo umuwi ako sa bikol kasi hihahanap na ko ng aking ina.

hilig ko po talagang magpose.

Ako ay si Mikiko Hachaso at ito ang akin talambuhay.Ipinanganak ako noong Nobyembre,05.1994 sa bansang Hapon.Tumira kami ng halos anim na taon simula ng ako'y ipinanganak,pagkatapos noon umuwi kami ng aking ina sa Pilipinas upang makadalaw sa aming pamilya at kami ay nagpabalik-balik .Nang ako'y mag pipitong taon ay iniuwi na ako ng tuluyan ng aking ina para dito na ituloy ang aking pag-aaral .Sa simula ako'y naninibago sa klima at sa taong nakapaligid sa akin ,ngunit ng ako'y nasanay ay hindi na ko nanibago.Hindi doon natapos ang ugnayan namin sa aking pamilya sa Japan,dahil ako ay napamahal narin sa lola at lolo ay nahirapan akong mamuhay ng wala sila ,lalo na ang aking ama. Noong ako' pitong taon ay nakaranas akong sumali sa isang tulaan ngunit sa kinasamaang palad ay hindi ako nanalo.Mahilig din akong makipaglaro sa lalaki nung ako'y bata pa ,hilig ko ang larong sikyo o kung tawagin ay Black 123 ,batuhang bola ,bayblade ,yoyo at syempre ang pag bibike.Minsan nga'y naisipan ng pamilya namin na mag out of town ,halos dalawang linggo kaming nagliwaliw ,kami ay nagpunta sa Baguio,La union,Batangas,Pangasinan,Tagaytay,naging napakasaya ng mga araw na iyon ,naroon na kami'y magswimming sa Beach,mangabayo ,magpunta sa ibat ibang lugar .Marami na akong napuntahang lugar sa pilipinas kaya't nasanay narin ako sa pagbibiyahe.

Ms.Valentine

Naranasan ko rin nang ako'y elementary ay laging panlaban sa mga contest,nariyan ang ilaban akong Ms.Valentines,sumali sa Three Little Kittens,Muse at iba pa.Kaya't minsan kahit akoy bata pa ay alam kong may inggit ang aking kaklase kumbaga ako ang Apple of Ones Eyes.Lagi rin akong kinukuhang Reyna Elena sa amin.Marami akong karanasan nang ako'y bata pa ngunit ang iba ay hindi ko na maalala pa.nang ako'y Grade 6 ay naisipan ko ding ma Taekwondo .

with my Daddy

Nang ako'y pumasok sa sekondarya ay naging masaya ako,panibagong kaibigan,panibagong kaklase at pagiging dalaga.Sumali ako sa DRUM AND LYRE BAND,doon ay marami akong nakilala ,mga 2nd yr..3rd yr,at 4th yr,sobrang naging close ako sa mga 4-A pero graduate na sila.Nang ako'y mag 2nd yr ay naging 2-C ako ,dito ko nakilala ang tatlo kong best friend ,si Karla,Melanie at Pamela,sobra saya namin wala kaming ginawa kundi tumawa ng tumawa pag kami ang magkakasama,dito ko rin nakilala ang lalaking nagmahal sa akin ng tapat ngunit binalewala ko lang sya,nakalulungkot man isipin .......sumali rin kami sa FLORANTE AT LAURA ,ako ay isang mang-aawit kung saan marami kaming nakuhang gantimpala.Nang mag 3rd yr ako ay mas naging makabuluhan sa akin ang High School ,nagkaroon kami ng bagong kaklase at mas naging malapit kami ng aming kaklase ,lagi kaming nagtutulungan,gayon din ng ako'y matutong mag-gitara ,sobrang saya ko dahil sa paghihirap kong matutong maggitara ay gumaling din ako,sa ngayon ay nakatutugtog na ko .

2 yrs. old ako jan

.Sumali rin ako sa MUTYA NG DOLORES kung saan nanalo akong Ms.photogenic at 1st runner up.Nakatulong sa akin ng husay ang pagsali ko roon dahil mas nakilala ako ng tao sa amin ,hindi naman kasi ako palalabas ng bahay ,mas marami parin akong kaibigan sa school .Dito ko rin naranasan sa unang pagkakataon ang sumali sa J.S Prom,napakasaya dahil isinayaw ako na aking mga kaklaseng lalaki at ang iba nga'y hindi ko kilala ,ganoon pala pag hindi mo namamalayan ang oras ay parang napakabilis ng mga sandali,ahhh.....siguro sa sobrang kasiyahan .Kaya't ng magtapos kami ng 3rd yr ay nagkayayaang mag swimming ,kahit ang iba ay hindi sumama ay naging masaya ang buong mag hapon namin,

when i was 2 years old

           Nang tumuntong na ako nang 4th yr ay mas maraming nagyari,naging mas maunawain ako at naging malawak ang isipan.Isinagawa muli ang taon-taon ng ginagawa sa Dizon...ang Fil Demo,natalo kami ng 1st at 2nd yr ngunit ayos lang iyon....Sumayaw din kami sa S.M San Pablo dahil bagong bukas ito....Sumali sa Cheerdance Competition ..haisst dugo at pawis ang ibinigay naming effort don pero hindi parin kami nag-champion ,pang 3rd lang kami.Sumali rin kami sa English Day kung saan sumayaw kami ng High School Musical kung saan pang 2nd lang kami .magaling ang pag sayaw namin doon.
           Sa araw-araw na lumilipas ay lalong nagiging malalim ang samahan ng aking mga kaklase .Ang pag-gigitara pag walang klase ,paglalaro ng UNO at syempre di mawawala ang tawanan namin ng mga kaibigan kong sina:Nineth ,Karla,Zylene,Beth,Bel,Rich,Ailene.A pagdating sa hapon pupunta sa OVAL at doon magpapahinga.At hindi ko rin makakalimutan sa aking buhay ang pag bisita ng aking ama dito bago mag pasko,nagpunta kami sa Bulacan upang bumisita at bumalik din sa Manila.Pumasyal sa Star City kung saan hinding-hindi ko makakalimutan ang rides na Surf dance an Star Flyer,habang nakasakay kami don ay hindi ko matatawaran ang sayang nakita ko sa mga mata nya.Nag shopping sa Rustans ,kumain sa mamahaling Restaurant tula ng EMERALD kung saan mahigit 10,000 ang nakain namin,ngunit sulit naman dahil napaka sarap ng pagkain .Naging napakasaya ko ng mga araw na iyon ngunit ang kapalit nito'y kalungkutan dahil babalik na sya sa Japan ....ang good news ay babalik din siya sa May .
          Nang pumasok ang 2011 at ipinalangin kong maging maganda ang taon namin,maayos naman ang buhay namin ngunit sa aking sarili ay hindi miminsang nagkaroon ako ng problema pero ngayo'y bnaayos ko na ito.Inaabala ko ang aking sarili sa paglalaro ng Badminton ,pagbabasa ng mga libro at pocketbooks ,at syempre pag gigitara .Dumating muli ang J.S Prom Batch 2010-2011 ,ang theme ng J.S namin ay Hawaiian ,masaya ang gabi dahil magkakasama na naman kami .Kaya ngayon ako'y kakandidato akong makapagtapos sa Dizon High sa ika-apat na taon.Sanay magustuhan ninyo ang aking talambuhay.